Joan den ostiralean tratu txarren aurkako eguna zela-eta Euskal Herrian zehar hainbat manifestapen egon ziren gizonen eskubideak eta emakumeen eskubideak berberak izan daitezela aldarrikatzen. XXI. mendeko herri garatuetan politikoki zuzena da tratu txarrak ez direla batere onargarriak esatea. Baina, guztiok gara iritzi berekoak? Edo, uste dugun baino gehiagotan tratu txarrak zuritzeko aitzakiak aurkitzen ditugu?

Argi daukagu edozeinek gainerakoen begirunea merezi duela, guk geuk merezi dugun bezalaxe. Beraz, beste arraza batekoa izan arren, edo gizarte-maila bestelakoa izan arren edota emakumea zein gizona izan arren, guztiok pertsonak gara eta pertsona izate honek berdintasuna eman behar digu.

Horretaz gain, dauzkagun eskubideen artean iritzi askatasuna eta pentsaera askatasuna daude, hortaz, beste batzuekin adostasuna ezak ez digu besteak zaplatzeko baimena ematen.

Bestalde, desadostasunak sentitzen ditugunean jarrera guztiak ulertzen edo, behintzat, entzuten saiatu behar dugu. Hala ere, geure jarrera, hitz eginez, azaltzen saiatu behar dugu. Dena den, akordioa lortzen ez badugu ez da ezer gertatu behar, argi izan behar baitugu esaera zaharrak dioena: “Hainbat buru zenbat aburu”.

Esandakoa gorabehera, eta gezurra badirudi ere, askotan argudioak ditugu bortizkeria erabiltzeko. Esate baterako, emakumeoi neskame rolak ematen dizkigutenez, gizon askok etxean ezer ez egiteaz gain, emakumeak egitera (haiek nahi duten moduan) behartzen dituzte.

Era berean, egia da etxetik kanpo gero eta emakume gehiagok lan egiten dugula, baina batez ere, enpresa pribatuetan, emeakumeok gizonekin alderatuta, gutxi kobratzen dugu. Gainera, erantzukizun lanpostuak, oro har, gizonentzat dira.

Azkenean, familia askotan erabaki garrantzitsua hartu behar dutenean, badirudi azken hitza gizonak daukala, etxeko jaun eta jabe izango balitz bezala, alegia. Horrek gizonei botere gehiegi ematea da, hortaz, gu geu gara ahalmen berezia ematen diegunak.

Horrenbestez, eta aurrean aipatutakoa kontuan izanda, argi dago tratu txarrekin amaitzeko guztiok pertsonak izateagatik geure iritzia ez ezik, geure izaera ere izateko eskubidea dugula eta gainerakoen usteak bestelakoak izan arren begirunea zor diegula.




Mª Carmen